ΣΤΑΥΡΟΒΕΛΟΝΙΑ-CROSS STITCH-NASIA

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Το κουρελάκι....

 Κορίτσια, καλησπέρα σας. 
    Σήμερα, είχα όρεξη για κάτι διαφορετικό. Θα το διαβάσετε παρακάτω. Μην με κρίνετε αυστηρά. Έβγαλα "το παιδί" που κρύβω μέσα μου..... 

Το κουρελάκι


Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν και οι ετοιμασίες ήταν στο φόρτε τους. Η ντουλάπα είχε ανακατευτεί και τα υφάσματα περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους για να στολιστούν και να στολίσουν το σπίτι.
-Εγώ είμαι ακριβώς ό,τι θέλει η κυρά , είπε ο καμβάς. Και συνέχισε:
-Θα φτιάξει πάνω μου χριστουγεννιάτικα σχέδια. Το άκουσα που το είπε στη φίλη της.

-Μπα, πετάχτηκε  το χοντρούλι με τη χρυσοκλωστή, φέτος είναι η σειρά μου. Το είδα και το άκουσα. Θα κάνει τους μάγους με πολλά χρώματα και θα με βάλει στο μπουφέ. Είμαι σίγουρο.
    Έτσι και έγινε. Οι κλωστές βγήκαν τα σχέδια καταστρώθηκαν και οι φίλες μαζεύτηκαν, για να τα πούνε και να αρχίσουν τη δουλειά.




    Τα απογεύματα,  μόλις ησύχαζε η κυρά από τις δουλειές και ξεκουραζότανε, έπαιρνε στα χέρια της το ύφασμα και βελονιά στη βελονιά το άλλαζε, το γέμιζε με χρώμα και εκείνο καμάρωνε και περίμενε πως και πώς να τελειώσει, για να πάρει τη θέση του στο μπουφέ και να το δούνε όλοι. Ανυπομονούσε, γιατί περίμενε πολύ καιρό στη σκοτεινή ντουλάπα.

    Μια μέρα, λοιπόν εκεί, που όλα ήταν ήσυχα και ωραία μαζεύτηκαν οι φίλες  και άρχισαν τη συζήτηση.
-         Καλέ τι ωραίο που έγινε!!!

-         Ναι, ναι, είναι όμορφο, αν και με δυσκόλεψε λίγο, χαλάλι του. Όμως κοίτα αυτό το κομμάτι περισσεύει. Τι να το κάνω;





-         Πέτα το. Αμάν πια με αυτά τα μικρά κομμάτια που περισσεύουν. Και εγώ έχω γεμίσει από δαύτα και κάθε φορά τα πετάω, για να μην πιάνουν χώρο.
-         Καλά θα δω τι θα κάνω, είπε η κυρά. Το λυπάμαι, αλήθεια.
Μόλις το άκουσα. Τρόμαξα. Θα με πετάξει σκέφτηκα. Θα βρεθώ στα σκουπίδια, ποιος ξέρει με τι άλλο. Ανατρίχιασα. Μου ‘ρθε να φωνάξω, μη με πετάς είμαι μικρό δεν θα πιάσω χώρο στο συρτάρι, το υπόσχομαι. Και δεν θα λερώσω …. Άρχισα να κλαίω και κάθε μέρα που περνούσε, σκεφτόμουν ότι ήταν η μέρα μου. Κάθε φορά, που ανακάτευε η κυρά τα πράγματα έλεγα ήρθε η σειρά μου…..
                 Και εκεί που είχα ησυχάσει και είχαν περάσει μέρες πολλές και έλεγα πως γλίτωσα άνοιξε τη ντουλάπα η κυρά και κοντοστάθηκε σκεφτική. Δεν τρόμαξα, είχα χαλαρώσει, πίστευα πως γλίτωσα. Και τότε, αχ βλέπω τα χέρια της να ανοίγουν το συρτάρι μας. Τα υπόλοιπα υφάσματα κοιτούσαν με ανυπομονησία, μήπως και ήρθε η σειρά τους για να γίνουν και αυτά κεντήματα. Όμως όχι. Άλλος ήταν ο σκοπός της. Τα σήκωσε με προσοχή και ήταν σαν να έψαχνε κάτι. Και πάλι δεν τρόμαξα. Με σήκωσε μαζί με ένα άλλο λινό. Ήμουν κρυμμένο από κάτω επίτηδες για να μην με βρει.  
   Εκείνη όμως επέμενε και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Είχα και ένα προαίσθημα…. Αχ, τι το ‘πα.
-         Α, εδώ είσαι και έφαγα τον τόπο να σε βρω. Πολλή σημασία σου ‘δωσα, είπε και με σήκωσε στον αέρα.
Τι ήταν αυτό, τι έγινε δεν κατάλαβα. Ήρθε το τέλος μου, είπα μέσα μου και ετοιμάστηκα να κάνω παρέα στα υπόλοιπα σκουπίδια. Δεν θα ‘ναι και τόσο άσχημα, παρηγόρησα τον εαυτό μου.
 Με κρατούσε και με κοιτούσε συνέχεια. Και εγώ έτρεμα, αλήθεια, το καταλάβαινε;  Μόλις  μπήκε στο σαλόνι οι φίλες της  μιλούσαν για διάφορα.
-         Ακόμη δεν το ξεφορτώθηκες αυτό; ρώτησε εκείνη η κακιά.
-         Μπα, τελικά κάτι έχω στο μυαλό μου. Θα σας κάνω έκπληξη, είπε η κυρά.
-         Καλά, καλά, όλο τέτοια είσαι εσύ, είπε η άλλη και έτσι τέλειωσε η κουβέντα.
Και το βράδυ όταν όλα ησύχασαν έμεινε μόνη η κυρά με πήρε στα χέρια της και άρχισε να μετράει.
-         Ζήτω, γιούπι, δεν θα με πετάξει, σκέφτηκα. Θα μείνω εδώ.
   Που να φανταστώ όμως τι θα γινόταν. Είχε πάρει λογιών λογιών χρυσοκλωστές και μουρμούριζε μόνη. Με κοιτούσε με ξανακοιτούσε και τέλος πήρε τη βελόνα και άρχισε.
Τι ωραία που ήταν. Κάθε βελονιά λαμπύριζε κάτω από το φως της λάμπας και με έκανε πιο όμορφο. Ναι δεν θα με πετούσε. Ναι είχα και εγώ το ταπεινό κουρελάκι κάποια αξία…. Και όταν ήρθε η μέρα να βάλει τα κεντίδια στο σαλόνι μας  έπλυνε και μοσχομυρίζαμε, μας ίσιασε με το σίδερο, και έτσι παστρικά όπως ήμασταν, άρχισε να μας βάζει στη θέση που ήθελε.

Περίμενα με τέτοια ανυπομονησία, δεν κρατιόμουν… Και ναι, πήρε την αφεντιά μου, με προσοχή, παρακαλώ στα χέρια της και με πήγε πάνω από το τζάκι  κάτω από το μεγάλο χρυσό καθρέφτη.



   Και τότε με είδα. 

Πόσο όμορφο ήμουνα. Μικρά και μεγάλα χριστουγεννιάτικα δεντράκια κεντημένα πάνω μου….


 Καμάρωνα και σκεφτόμουν τις όμορφες μέρες που θα έρθουν από εδώ και πέρα.  Τέρμα οι φόβοι, τέρμα το άγχος. Είμαι και εγώ κάτι….

    


Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Λίγη ξεκούραση και τεμπελιά δεν βλάπτει....

Κορίτσια καλησπέρα σας.

    Τις τελευταίες μέρες θέλω να σας εξομολογηθώ,  ότι τεμπέλιασα αρκετά. Αν και δεν είναι στις συνήθειες μου να βγαίνω, δυο μέρες στη σειρά τα χτυπήματα ήταν απανωτά. Την Τρίτη το βράδυ, κατάφερα να συναντήσω μια διαδικτυακή φίλη, που μένει και αυτή στην ίδια πόλη με μένα. Ομολογώ, ότι πέρασα υπέροχα. Μοιραστήκαμε σκέψεις, σχέδια για το κοινό μας πάθος, το κέντημα και πιστεύω, ότι δεν θα αρκεστούμε σε μια μόνο συνάντηση. 
    Αλλά δεν φτάνει αυτό. Την επόμενη μέρα, μετά τη δουλειά ξανά το κέντημα είχε την τιμητική του. Καφεδάκι, κουβεντούλα και σχέδια πολλά για το μέλλον με το alter ego μου, την αδελφή μου και την πραγματικά άφταστη ξαδέλφη. Αλήθεια, με ξεκουράζει όλος αυτός ο δημιουργικός οίστρος.  Ο χειμώνας βλέπετε μας άνοιξε την όρεξη. Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλο και κάτι ετοιμάζουμε, για να το χαρούμε εκείνες τις ημέρες. Αποφάσισα λοιπόν να σας δείξω μερικές προτάσεις από το περιοδικό Rico.
     Παιχνιδιάρικες φιγούρες στολίζουν σεμέν και μπορούν να γίνουν και καδράκια. Τα χρώματα είναι γήινα ξεφεύγουν από τα ζωηρά, κόκκινα και πράσινα και έτσι δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα.


Χιονάνθρωποι στολισμένοι με όλα τα κομφόρ..... Τους λατρεύω.


 Καταπληκτική κουρτίνα ή καδράκι αν προτιμάτε, ή ακόμη και σεμέν με Αγιοβασίληδες. Όρεξη και φαντασία να έχεις.....



Πάνω σε κόκκινο γιορτινό ύφασμα, γλάστρες με συμμετρικούς θάμνους παρατάσσονται στη σειρά.
Εδώ το ύφασμα είναι αυτό, που κάνει τη διαφορά.


Αφιερωμένα στην καινούρια φίλη, που μου άνοιξε την όρεξη για  να στολίσω νωρίς το σπίτι και να χαρούμε στιγμή προς στιγμή όλες τις μέρες των Χριστούγεννων πριν και μετά.... 
  

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Κέντημα με τεχνική Bargello

 Καλημέρα σας.
     Ο χειμώνας άρχισε να μπαίνει για τα καλά στα σπίτια μας και εμείς μαζευόμαστε ακόμη περισσότερο. Όλο αυτό το διάστημα διαβάζω και διαβάζω... κρατάω βιβλία  και προσπαθώ να δημιουργήσω μια ήρεμη ατμόσφαιρα για τους μαθητές του σπιτιού. Όσες μαμάδες περνάτε τα ίδια με καταλαβαίνετε. Έχει την κούρασή του το θέμα, αλλά και τη γλύκα του, όταν βλέπεις ότι το αναγνωρίζουν. Είναι η εποχή, που αρχίζουμε μεγάλα progect έτσι ώστε, να έχουμε κάτι στα χέρια μας για καιρό για τις ώρες της ηρεμίας. 
     Επέλεξα λοιπόν σήμερα να σας δείξω χαρακτηριστικά δείγματα κεντημάτων με την τεχνική Bargello, που είναι ιδιαίτερα εύκολη. Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο "Beautiful Bargello" της Joyce Petschek. Το κεντάμε πλακέ  και τα σχέδια είναι κυματιστά, γεωμετρικά επαναλαμβανόμενα. Το σημαντικό είναι, ότι "παίζεις" με τις αποχρώσεις και  τη γεωμετρία. Μπορούμε να  κεντήσουμε σε λινάτσα που είναι πολύ φτηνή με νήματα και να φτιάξουμε μαξιλάρια όπως αυτό και όχι μόνο.



 Ντύνουμε σκαμπώ, σκαμνάκια. Τα χρώματα συνήθως είναι ζεστά, γήινα και ταιριάζουν απόλυτα με την εποχή, ενώ εκπέμπουν μια θαλπωρή.




Άφησα για το τέλος μια καραμέλα μαξιλάρι με υπέροχα χρώματα.
  

       Γίνονται πολύ εύκολα και το κόστος του κάθε εργόχειρου είναι χαμηλό μιας και χρησιμοποιώντας λεπτά νήματα για πλέξιμο μπορούμε να διαλέξουμε τα πιο οικονομικά.         
     Μάλιστα μια πρόταση, που κάνω είναι να φτιάξετε πατάκια για τα υπνοδωμάτια, για το τζάκι και όπου αλλού θέλετε. Η μαμά μας είχε φτιάξει ένα σετ από πατάκια τα όποία θα σας δείξω σε επόμενη ανάρτηση και είναι ιδιαίτερα χρηστικά. Αντέχουν τις "κακουχίες" και ομορφαίνουν το χώρο. Δεν είναι παράταιρα ή δεσμευτικά, γιατί τα χρώματα που επιλέχτηκαν είναι "ήσυχα" και ταιριάζουν σε πολλούς χώρους.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Τραπεζομάντιλο με φρούτα του Δάσους

     Ο Νοέμβρης μπήκε για τα καλά και ο χειμώνας αρχίζει να δείχνει το πρόσωπό του. Σήμερα, μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης  των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ σκέφτηκα να βάλω λίγο χρώμα και λίγη ομορφιά στην καθημερινότητα μας. Χρόνια πολλά σε όλους τους αγαπημένους μας, στα αδέλφια στους φίλους στους συγγενείς μας... Και είναι πολλοί.... Απλά, ας είναι γεροί και αισιόδοξοι.
        Άλλωστε όλος ο μήνας και ο επόμενος είναι γεμάτοι  γιορτές, που πιστεύω ότι θα μας αλλάξουν τη διάθεση. Χειμωνιάτικο τραπεζομάντιλο λοιπόν για εξαιρετικές στιγμές, για ρομαντικά δείπνα κάτω από το φως των κεριών.

         Τα κλαδιά με τα  φρούτα του δάσους στολίζουν γύρω γύρω το εργόχειρο και στη μέση ένας μεγαλοπρεπής φιόγκος.... Χρώματα που θυμίζουν κόκκινο κρασί ταιριάζουν απόλυτα με τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. 

          Το ύφασμα μπορεί να είναι λινό λευκό ή εκρού για να φαίνεται η αντίθεση με τα χρώματα του κεντήματος ενώ αν δεν το βρείτε ψάξτε για αίντα λεπτή.  Λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά η γυαλιστερή φάσα.

 Βέβαια η επιλογή γίνεται ανάλογα με τον διάκοσμο του χώρου έτσι ώστε να δένει αρμονικά. Όπως και να 'χει το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εκθαμβωτικό. 
            Για λεπτομέρειες επικοινωνήστε. 

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Τα περισσεύματα....!!!!

    Καλησπέρα και καλό μήνα να έχουμε. Μας έδειξε τις διαθέσεις του από την αρχή.  Βροχούλα έως καταιγίδα σήμερα με αρκετή υγρασία. Έρχεται ο χειμώνας με μάλλον άγριες διαθέσεις....
     Επιτέλους, βρήκα λίγη ώρα να σας γράψω και με αφορμή τα ξεκαθαρίσματα, που κάνω στη ντουλάπα μου αποφάσια να σας δείξω, πως αξιοποιήθηκε  ένα μικρό ταπεινό κομμάτι καμβά,  που είχε απομείνει από ένα προηγούμενο εργόχειρο.Φαντάζομαι, πως στα συρτάρια και στη ντουλάπα σας σίγουρα θα έχετε τέτοια μικρά κομμάτια, που ενδεχομένως λυπάστε να τα πετάξετε. Και η έμπνευση ήρθε.....  



   Συμμετρικά τετραγωνάκια φτιαγμένα με μουλινέ που περίσσεψε και λίγες χάντρες "μακαρόνι" και το κέντημα είναι έτοιμο σε χρόνο ρεκόρ.


    Όμως δεν έφτανε αυτό. Τα μαγικά χέρια της αδελφής μου, αφανής ήρωας του ιστολογίου το πήραν και το απογείωσαν. Και εκεί που ήταν ένα απλό μικροσκοπικό πετσετάκι κοιτάξτε, πως το έφτιαξε!!!!

 Απλά υπέροχο. Μπορεί να μπει όπου θέλουμε. Είναι κομψό, αρχοντικό γιορτινό, μοντέρνο και συνάμα πανεύκολο. 

Οι μεταμορφώσεις δεν σταματούν εδώ. Έπονται και άλλες αναρτήσεις με προτάσεις για μικρά εργόχειρα. Απλά, μην πετάτε τίποτε. Μερικές φορές από τα περισσεύματα γίνονται ωραία πράγματα.....